เหรียญหลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา จ.ปราจีนบุรี ปี 2484 จ.เจริญลาภ

หลวงพ่อจาด ท่านเกิดเมื่อวันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2415 ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 5ของไทย ที่จังหวัดฉะเชิงเทรา บิดาชื่อ นายเป๊อะ วงษ์กำนุช ส่วนมารดาได้ถึงแก่กรรมในขณะที่ท่านยังเด็ก อุปสมบทเมื่อวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2436 โดยมีพระครูปราจีนมุนี (หลวงพ่อทอง) วัดหลวงปรีชากูล เป็นพระอุปัชฌาย์ พระอาจารย์อ้วน วัดบ้านสร้าง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์หลี วัดบางคาง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ เมื่ออุปสมบทแล้ว ท่านได้จำพรรษาที่วัดเกาะแก้วเวฬุวัน จังหวัดฉะเชิงเทรา เพื่อเรียนกรรมฐานกับพระอาจารย์จัน ครั้นพรรษาที่ 2จึงได้ไปศึกษาพระปริยัติธรรมกับพระอาจารย์อยู่ วัดไกรสีห์ กรุงเทพมหานคร เมื่อพรรษาที่ 4 ท่านได้กลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดบางกะเบา จังหวัดปราจีนบุรี ปี พ.ศ. 2497 เป็นเจ้าคณะแขวงอำเภอบ้านสร้างเมื่อปี พ.ศ. 2461 และเป็นพระอุปัชฌาย์ในปี พ.ศ. 2470 รับสมณศักดิ์เป็น พระครูสิทธิสารคุณ วัตถุมงคลของท่านที่สร้างในครั้งที่ยิ่งใหญ่คือ ครั้นที่เกิดสงครามเอเซียบูรพาปี พ.ศ. 2483 ซึ่งพระคณาจารย์ผู้ทรงวิทยาคมทั่วประเทศก็ได้จัดสร้างวัตถุมงคลแจกทหารกันในปีนี้เป็นปีพิเศษ ส่วนหลวงพ่อจาดท่านสร้างเป็นเหรียญนั่งเต็มองค์ ด้านหลังเป็นพระมหาอุตม์นั่งอยู่กลางดอกบัว มีเนื้อเงินลงยาและเหรียญทองแดง ได้มีผู้ประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์กันเป็นจำนวนมาก ท่านมรณภาพเมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2499 ตรงกับสมัยรัชกาลที่ 9ในปัจจุบัน รวมอายุได้ 84 ปี 63 พรรษา หลวงพ่อจาด ท่านเป็นอดีตเจ้าอาวาสวัดบางกะเบา นามของท่านเป็นที่รู้จักในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง มีสมญานามเรียกขานคล้องจองว่า จาด จง คง อี๋ สำหรับค่านิยมอันสูงสุดของวัตถุมงคลของท่านนั้นได้แก่ เหรียญเนื้อเงินลงยานั่งเต็มองค์ปี พ.ศ. 2483 ตอกหมายเลข และที่ตามมาเป็นอันดับสองคือ เหรียญ จ.เจริญลาภ ทั้งสองเหรียญนี้ปัจจุบันค่านิยมอยู่หลักหลายเเสนบาทครับ / พุทธคุณ: เเคล้วคลาด คงกระพันชาตรี ในสมัยก่อนวัตถุมงคลของท่านโด่งดังมากจนทหารไทยได้รับฉายานามว่าทหารผี เพราะฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย

*** มาฟังตำนานในรั่วทหารกันครับ ...... ทหารผี

ตำนานทหารผี ใน สงครามเวียตนาม ผบ.ทหารเวียตนามเหนือได้ส่งใบปลิวนี้เพื่อเป็นคำเตือนต่อทหารเวียตนามเหนือ เองและฝ่ายพันธมิตรคือเวียตกงและเวียตมิน "ถ้าหากปะทะกับกองกำลังไม่ปรากฏฝ่ายให้พวกทหารพึงระลึกไว้ว่า 1.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วหยุดยิงเป็นระยะๆ และมีปืนใหญ่ยิงสนับสนุนมานั่นคือทหารอเมริกัน 2.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วหมอบหรือคลานต่ำนั่นคือทหารเวียตนามใต้ 3.ถ้าปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วอยู่กับที่ไม่เคลื่อนไหวนั่นคือทหารลาว 4.ถ้า ปะทะกับศัตรูที่ยิงต่อสู้กับเราแล้วไม่มีปืนใหญ่หรือนกยักษ์(เครื่อง บิน)มาสนับสนุน ไม่รู้จักหยุดยิง ไม่รู้จักหมอบ ไม่รู้จักคลาน ไม่รู้จักถอย เอาแต่วิ่งเข้าใส่ บางรายยิงไม่ตาย บางรายยิงไม่เข้า จงระวังไว้นั่นคือ........ทหารไทย ณ ฐานที่มั่นทหารเสือพรานของไทยแห่งหนึ่งที่เวียตนามใต้(จำชื่อฐานไม่ได้) ทหารเวียตนามเหนือพยายามตีฐานนี้หลายสิบครั้งแต่ก็ไม่แตก จึงส่งกองพันกล้าตายที่ 21 ให้มาตีซึ่งเป็นกองพันเดียวของทหารเวียตนามเหนือที่ไม่เคยพ่ายแพ้ต่อกอง กำลังใดๆทั้ง อเมริกันและเวีตนามใต้ และกองพันนี้ขึ้นชื่อที่สุดด้านความโหดร้ายและการทารุณเชลยโดยวิธีลูเรต (ใส่กระสุนหนึ่งนัดในลูกโม่แล้วผลัดกันยิง) จนเป็นที่กล่าวขานกันทั่ว เช้าวันหนึ่งอากาศแจ่มใส ทหารเวียตานามเหนือกองพันกล้าตายที่ 21 จำนวน 600 นาย ได้เข้าตีฐานที่มั่นทหารไทยโดยทหารไทยมิได้ตั้งตัว ทหารไทยมีกำลังเพียง 150 นาย เห็นได้ชัดว่าถูกรุมแบบ 5 ต่อ 1 ปะทะกันนานกว่า 1 ชั่วโมงทหารเวียตนามเหนือแตกพ่ายไป ผลจากการสู้รบฝ่ายข้าศึกตาย 453 ศพและบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถหนีได้ 16 นาย ฝ่ายเราตายเพียง 1 ศพและบาดเจ็บเล็กน้อย 5 นาย การปะทะครั้งนี้เป็นที่กล่าวขวัญไปทั่ว จน ผบ.ทหารเวียตนามใต้และทหารอเมริกันประกาศทางวิทยุสดุดีวีรกรรมของทหารไทย ครั้งนี้ 1 อาทิตย์ต่อมาผู้บังคับกองพันกล้าตายที่ 21 ของเวียตนามยิงตัวตายในบังเกอร์เพื่อหนีความอับอาย ส่วนทางด้าน นายทหารเสือพรานไทยได้รับเหรียญกล้าหาญ 35 คน เราคนรุ่นหลังขอน้อมคารวะทหารกล้าไทยที่ปกปัก รักษาแผ่นดินไทยให้เราอยู่ทุกวันนี้เรื่องราวเหล่าแด่ท่านผู้ชนะเหล่าชนเสือ พรานไทยนักรบชุดดำ // ท่านใดมีเหรียญรุ่นนี้อยู่เเละอยากออกตัว ผมยินดีรับเช่าทุกสภาพนะครับ